ยาย 76 ปี รู้ตัวหนีไม่ทัน ตัดสินใจโยนกระป๋องใส่ทอง 20 บาท ลงมาข้างล่าง
จากกรณีเกิดเหตุเพลิงไหม้บ้านเลขที่ 52 หมู่ 7 ต.สนามชัย อ.บางไทร จ.พระนครศรีอยุธยา เสียหายทั้งหลัง ซึ่งหลังเพลิงสงบพบศพ นางทองถุง จิตรีรัตน์ อายุ 76 ปี ถูกไฟคลอกเสียชีวิตอยู่ในซากกองเพลิงตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
ล่าสุดเมื่อช่วงเย็นของวันที่ 9 มิ.ย.66 หลังจากเกิดเหตุ หลายหน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชน รวมถึงประชาชนที่ทราบข่าว ต่างรู้สึกเสียใจและสงสารครอบครัวของ นางทองถุง เป็นอย่างมาก โดยเฉพาะ นายสำอาง จิตรีรัตน์ อายุ 85 ปี สามีที่ยังอยู่ในอาการเศร้าโศกที่ต้องสูญเสียภรรยาที่อยู่กินดูแลกันมากว่าครึ่งชีวิต ต่างมาให้กำลังใจ แสดงความเสียใจ และยื่นมือให้ความช่วยเหลือในเบื้องต้นด้านต่างๆ
นายสำอาง กล่าวว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสะเทือนใจที่สุดในชีวิต ยังกินอะไรไม่ลง ถึงตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ออก ว่าจะเริ่มต้นทำอะไรก่อน มีหลายหน่วยงานเข้ามาช่วยเหลือ ทางจังหวัดพระนครศรีอยุธยา นำโดยผู้ว่าราชการจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ที่ทราบข่าวเดินทางมาด้วยตัวเอง ส่วนร่างภรรยาจะนำมาตั้งบำเพ็ญกุศลที่วัดสนามไชย อ.บางไทร และจะเผาในวันอาทิตย์ เพราะลูกไม่อยากเห็นร่างของแม่ในสภาพนี้นานถ้าช่วงเกิดเหตุตนอยู่บ้านต้องช่วยภรรยาได้ อยู่ด้วยกันมา 60 กว่าปี ตั้งแต่เป็นทหาร ไม่คิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้น
อยากบอกภรรยาว่า ให้ไปสบาย ไม่ต้องเป็นห่วงลูกหลาน เพราะภรรยาจะเป็นห่วงลูกหลานมาก ขณะที่ตอนไฟไหม้ ภรรยาได้โยนกระป๋องที่ใส่ทองรูปพรรณต่างๆ น้ำหนักประมาณ 20 บาท ลงมาจากบ้าน เพิ่งจะค้นหากันเจอ น่าจะเอาทองรูปพรรณไว้ใต้เตียง พอไฟไหม้โยนทองออกมาก่อน รู้ว่าตัวเองหนีออกมาไมได้เพราะหัวเข่าผ่าตัดมาหลายปีแล้วเดินไม่สะดวก โยนทองออกมาทางหน้าต่างคงห่วงลูกหลาน
จากนั้น นายสำอาง ได้นำกระป๋องที่เก็บทองรูปพรรณ พระเลี่ยมทอง เข็มขัดนาค ที่เก็บสะสมเอาไว้ ไม่ถูกไฟไหม้ มาให้ผู้สื่อข่าวดู ซึ่ง นายสำอาง และลูกๆ หลานๆ เชื่อว่า นางทองถุง ห่วงลูกหลาน จึงพยายามเข้าไปเอาทอง ซึ่งเป็นสมบัติที่มีอยู่ แต่ด้วยเพลิงที่ลุกไหม้รุนแรงทำให้หนีออกมาไม่ทัน จึงโดยกระป๋องใส่ทองคำลงมาแล้วถูกไฟคลอกเสียชีวิต
ด้าน น.ส.อรทัย จิตรีรัตน์ อายุ 44 ปี ลูกสาว เปิดเผยว่า หลังจากนี้คงต้องจัดการเรื่องงานศพของแม่ให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยๆ คิดกันอีกทีว่าจะทำอย่างไรต่อ ทั้งเรื่องเอกสาร เรื่องที่พักอาศัย ว่าจะปลูกสร้างใหม่ หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะเข้ามาช่วยเหลืออย่างไร ซึ่งทุกครั้งจะอยู่กัน 3 คน พ่อ แม่ และตน ตอนนี้ห่วงพ่อ และก็เสียใจแต่เราก็ต้องทำต้องสู้เพื่อคนที่ยังอยู่กันต่อไปรียบร้อยก่อน แล้วค่อยๆ คิดกันอีกทีว่าจะทำอย่างไรต่อ ทั้งเรื่องเอกสาร เรื่องที่พักอาศัย ว่าจะปลูกสร้างใหม่ หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะเข้ามาช่วยเหลืออย่างไร ซึ่งทุกครั้งจะอยู่กัน 3 คน พ่อ แม่ และตน ตอนนี้ห่วงพ่อ และก็เสียใจแต่เราก็ต้องทำต้องสู้เพื่อคนที่ยังอยู่กันต่อไป
